Kibicowanie w waszym wykonaniu;)

Kama

Darka,ja bym wyszła z pokoju po pierwszym tekście Twojej mamy :p

Generalnie raz się popłakałam, rok temu, po przegranym meczu z Włochami.. to było straszne....

Miki

Marija

Ja na tym meczu tez ryczałam... ale dobra nie wracajmy, bo mi zawsze jest smutno jak o tym myślę...

A poza tym to Miki i Mila chyba Zibi na Was wpłynął, bo generalnie piszecie co chwile(no moze przesadzam xD) generalnie. W ogóle na te słowo się strasznie wyczuliłam i co chwile je gdzies widze ;D

makaska5

Chyba nie ma osoby, która by wtedy nie płakała... Ja lubię oglądać z mamą, bo jej komentarze są rzeczowe i mądre, często śmieszne ;p tylko nie mogę jej zazwyczaj utrzymać w pokoju, bo zawsze ma coś do zrobienia ;/ Ale czasami wolę oglądać sama, przynajmniej mogę się "naku*wić" bez obaw ;D Nie cierpię, jak tato przychodzi w środku meczu i komentuje, jakby się znał na tym ;/ A jak wchodzi, gdy są mecze Rosjan, to ło matko... "No Ruskie przegrywają, tak ma być"...Po tym ostatnim meczu z Kubą myślałam, że go rozszarpię >:/ Na żywo nigdy meczu nie wiedziałam, a jak były ostatnio we Wrocku, to się zastanawaiałam, jak to możliwe, że mam tak blisko i mnie tam nie ma ;(

sandi

ojej, ale by było super, gdybyśmy kiedyś tak wszyscy razem mogli obejrzeć mecz!
przed tv jak przed tv, ale zeby tak razem na żywo jechać na jakiś mecz taką 'bandą' i tam razem kibicować ^^

Beniu

A ja nie płakałem po meczu Polska - Włochy. Oglądałem ten mecz jak byłem na wczasach. Najpierw wkurzyłem się na Winiara jak nie skończył meczbola. A po zakończeniu meczu rzuciłem przepiękną wiązankę słówek średniocenzuralnych Razz

rzuciłem pilotem w łóżko i wyszedłem z pokoju żeby się przejść.

agattka1

Ja jak większość dziewczyn popłakałam się ^^ poszłam do łazienki i nie wpuszcałam nikogo przez godzinę XD
Mam nadzieję, że teraz nie będzie powodu do płaczu, albo tylko takiego ze szczęścia Very Happy

Kama

Beniu - mocna reakcja,ale się nie dziwię;P

Marija - generalnie, generalnie to fajne słowo XD ^^

Moja mama mnie wybitnie denerwuje,jak przyjdzie i zobaczy,że przegrywamy jakoś tak 2-3 punktami to mówi,że już na bank przegramy;/

Sandi - byłoby genialnie, tylko my jesteśmy rozrzuceni po całej Polsce i tak ciężko byłoby nam się zebrać;d

darka1513

Wiecie ja staram się nie słuchać i przede wszystkim nie przejmować się komentarzami mojej mamy. Jestem bardzo nerwowa i jakbym tego słuchała to bym lekko mówiąc wybuchła... a nie chce sobie marnować cennych sekund meczu na denerwowanie się na mamę, więc to olewam po prostu.

Ja po tych meczach "o których lepiej nie pamiętać" miałam ochotę rozwalić telewizor, zbić brata na kwaśne jabłko i wykrzyczeć wszystko co mi na sercu leżało...
Dzięki Bogu powstrzymałam się jakoś i ograniczyłam się do krzyków i odbijania piłki.
To jest chyba najlepszy sposób, po przegranym meczu, wziąć piłkę od siatkówki i poodbijać, działa to na mnie uspokajająco- czasami poatakuję w dom, ale co tam ojciec w tle się drze "co ty robisz? chcesz dom popsuć?", mama "nie hałasuj mi tam!"... Wszystko przez to, że kiedyś z taką siłą uderzyłam piłkę, że zbiłam okno... Fakt moja wina, bo źle skierowałam nadgarstkiem, ale przestrzeń pomiędzy oknami wynosiła jakiś niecały metr... Tylko, że to było na "starym" domu jeszcze, jakieś 4 lata temu, a oni tak... już się wyćwiczyłam od tamtego czasu^^

Trzeba będzie kiedyś się spotkać i razem pokibicować Very Happy

Nie wiem jak i kiedy, ale fajnie by było Wink

Kama

Darka doskonale Cię rozumiem,też staram się tego nie słuchać,ale czasami mnie to denerwuje do tego stopnia,że nie dam rady;/

eh to spotkanie to byłoby coś xD^^

tynka

Oj tak

A jakbyśmy dzisiaj byli na meczu w Finalandii, to byśmy na pewno przekrzyczeli finlandzkich kibicow Laughing

Beniu

Ja się czasami kłócę z mamą podczas meczu bo komentuje a się nie zna Very Happy

Nic mnie tak nie potrafi wyprowadzić z równowagi jak ja jestem cały napięty a ona do mnie: Nie przeżywaj tak to TYLKO mecz.
Albo jakaś akcja na boisku a mama mi opowiada co robią na tym boisku mimo, że oglądam :/

darka1513

Beniu znam ten ból...

Pamiętam jak oglądałam mecz Plus Ligi Kobiet, grały wtedy Pilanki z Muszyniankami.
Pilanki przegrywały, a ich trener- każdy zna- Jerzy Matlak, jak to on krzyczał na swoje podopieczne próbując je zmobilizować do wytężonej pracy i porządnej gry. Akurat był czas wzięty przez niego i zbliżenie, a moja mama tak "Boże co za dziad, jak ja bym miała takiego to chyba bym go tam zabiła" jak ja to usłyszałam to brecht. Oczywiście rozwinęła się dyskusja na temat: czy krzyk mobilizuje czy deprymuje...
Jak to moja mama mówiła "Niech on na siebie sam pokrzyczy" i tak jej nie przekonałam, że takie metody są bardzo mobilizujące- w końcu siatkówka to męski sport xD. A potem Pilanki wygrały Wink

)

Kama

dochodzę do wniosku ,że nasze mamy powinny przejść jakieś przeszkolenie zanim usiądą z nami przed tv ,żeby obejrzeć mecz ;D

aleks21